ŞAH ABDULLAH DEHLEVÎ
Kuddise Sirruh
Dogumu:Pencap-Beytâle, 1158 H./ 1745 M.
Vefâti:Pencab-Dehli, 1240 H./ 1824 M.
Semâili
Boyu orta, rengi esmer, sakali seyrek, yüzü gökçek idi.Hazret-i ali radiyallahu anh soyundan olup, seyyid idi.Allâme idi.Âsik tâliplerin gönlünde tasarruf eyler, binlerce dervisi bir lâhzada feyz, cezbe ve vâridât-i ilâhiyyeye kavustururdu.
Pederleri Seyyid Abdüllatif Hazretleri riyâzat ve mücâhede ehli olup, yesil ot yiyen ve sahralarda cehrî zikirle mesgul olan sâdik bir kâdirî dervisi idi.Bir gün rüyasinda Hz. Ali radiyallahu anh7i gördü.Hazreti Ali ona:
-Ey Abdüllatîf! Hat Teâlâ Hazretleri sana bir erkek çocuk ihsân edecektir.Ona bizim ismimizi koy! Buyurdular.
Çocuk dogdugunda babasi ona Ali Abdullah adini öerdi.13 yasina geldiginde babasi onu Dehlâ’ya çagirip kendi Kadirî Seyhinden ders aldiracakti.Ali Abdullah oraya varincaya kadar Seyh Nâsiruddin Hazretleri vefât etti.Bunun üzerine babasi:
-Oglum burasi tuzsuz tas yalamak gibidir.Baska zevkli, sevkli yer ara! Buyurur.
Abdullah da:
-Efendim benim aradigim da tuzsuz tas yalamaktir, der ve teslim olur.
15 sene Mahzar-i Cân-i Canan Hazretlerinin hizmet ve sohbetlerinde bulunur.Evvelâ Naksibendiyye tarîkinin seyr u sülûkünü ikmâl eder, sonra Kâdirî, Çestî ve Sühreverdî tarîklerinin ders ve hilâfetlerini alir ve Hazretin postuna oturur.
Kalblerde gizli seyleri kesfen bilmeleri, müskilleri halletmeleri, hastalari biiznillah tedavi etmeleri, gâibleri bulmalari Hazretin söhretini artirir.Muhîtin yegâne müracaat makami olarak taninir.
Terbiye uslûbu seçkindi.Büyük zâtlar yetistirmistir.
Yaslandiginda dilinden düsmeyen bazi beyitlerin meâlleri söyledir:
“Ey sevgilim ey sevgilim (Rabbim) kocadim bittim.
Askinin nûru üzerime düstükçe gençlesiyorum.”
Bi baska sözü:
-“Tâlib-i sâdik, matlûb ve mahbûbunu mülâhaza ve tefekküründen bir an gaflet etmememsi lâzimdir.”
Zaman zaman da söyle derlerdi.
-“Kendi mecalsizligimden su kadarcik haberdarim ki:
Ey Ma’sûk-i hakîkî Rabbim!Senin cemâlini görmek için gözlerimi her tarafa çeviriyorum.”
Cehennem azabindan korktugu bir gecede rüyasinda Hz. Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem:
-Sen bizi sevenlerdensin.Bizi sevenler ise cehenneme girmez! Buyururlar.
Abdullah Dehlevî Hazretleri, Naksî yolu dört mes’eleden ibârettir diye buyururlardi:
1-Havâtiri defetmek.
2-Huzur halinin devami.
3-Cezbe
4-Vâridât.
Âsik tâliblerin kalplerine tasarruf ederlerdi.Binlerce dervîsan bir lâhzada feyz ve berekât-i sübhâniyye ile cezbelere ve vâridât-i ilâhiyeye vâsil olmuslardir.
1240 senesinde Safer ayinin 22. günü israk vaktinde yetmisiki yaslarinda iken Dehlâ’da vefât etmislerdir.
Silsile’de emâneti Mahzar-i Cân-i Cânan Semsüddin Hazretlerinden almislardir.”Pîr Dehlevî Can Gevheri” diye anilirlar.