Page 82 - Gülden Bülbüllere Altin Silsile - Abdurrahim Reyhan Erzincani

Altın Silsile 65

Allah’tan gelirse razı olalım. Zenginlik de istemeyelim. O da bizim
için tehlikelidir. Ancak “Ya Rabbi! Bizi muhannete muhtaç etme.
Açlıkla, çıplaklıkla bizi imtihan etme.” diyeceğiz.
“Ey Habibim, her umurun orta hallisi hayırlıdır.” (GB2)
...
Peygamber Efendimiz bize acıdı, bizi kayırdı. Bizim için zen-
ginlik istemedi. Zenginlik Peygamber Efendimiz’e bir şey yapmaz.
O bizi düşündü.

Onun ashabından olan damadı Osman-ı Zinnûreyn Hazretleri
bir gün Peygamber Efendimiz’e orduya harcamaları için bir torba
altın getirip veriyor. “Ya Resulullah bunu orduya harca.” O torba-
daki altını döküyor önüne, parmaklarını içine koyarak altınları
karıştırıyor. Hazreti Osman-ı Zinnûreyn Hazretleri’nin yüzüne
bakıyor. Yanında sahabeler var. Diyor ki: “Bunlar Affan oğluna
zarar vermez.”
Peki, ümmeti olan Hazreti Osman’a zarar vermiyordu da bu al-
tınlar Hazreti Resulullah’a mı zarar verecek? Niye “Uhud Dağı’nı
altın halk edeyim.” dedi de kabul etmedi. Bakın dikkat edin.

“Ya Rabbi sen isyan eden ümmetimi fakirlikle mi yarlığayacak-
sın, zenginlikle mi”, diye sordu.
“Ben ümmetini fakirlikleri ile yarlığarım, fakirliklerine bağışla-
rım.”
Bu ne kadar ümmetini seven Peygamber. Bu ne kadar ümmetini
kayıran Peygamber. O bizi bu kadar sevmiş kayırmış da biz ken-
dimizi niye düşünmüyoruz? Biz kendimizi niye kayırmıyoruz? Biz
Sünnet’i terk edersek bize kim şefaat edecek? Nasıl kurtulacağız
daha. Allah’ın emri de bu değil mi? İnanmış olduğumuz bizi yok-
tan var eden Allah’ın emri de bu değil mi?
Nasıl bir emri var bize: “Habibim bana itaat eden, sana tâbi ol-
sun.”
Habibinden gelen emir bize geliyor. İtaat nedir? Kur’ân.
Kur’ân’a kim inandı ise, kim Kur’ân’a tâbi oldu ise Allah’a itaat
etti.