Ah elinden yandı cesette canım
Bu ne derttir buna bir el katan yok
Hicran oku değdi döküldü kanım
Zevrâkımız aşk gölüne atan yok

Geçti geçen günüm aklı karalı
Yitirmişem han bakışlı maralı
Yad avcı elinden gitti yaralı
Tezmiş dağdan dağa varıp tutan yok

Şahin pervâz edip çıktı elimden
Şöhret Zülfikân düştü belimden
Şat gözümden aksa Fırat dilimden
Elim elmas dökse alıp satan yok

Soldu mor menekşe hep bahçe bârım
Baykuş tek viranda nâle vü zarım
Vücûdumda üç yüz altmış damarım
Uyandı kan ağlar durup bakan yok

Sönmez Celâlinin bu aşk atası
Çekilmez badesi kaynamaz aşı
Mahmut gelmez elde değildir başı
Benim ile gam yükünü çatan yok