Yine aziz bayram günleri geldi
Görünce donanır otağ-ı Leylî
Dolandı sâkîler badeler doldu
Aceb kimler ola konağ-ı Leylî

Kabul etse özüm Hak'tan dilerdim
Benem kurbân-ı Leylî der melerdim
Kızıl kanıma hançerin bilerdim
Öz eliyle çekse bıçağı Leylî

Bes böyle tecellî böyle kaderdir
Ben ki kan ağlarım ol bî-haberdir
Mecnûn sahralara düşmüş kamerdir
Gece gündüz yanan çerâğ-ı Leylî

Okların zahmına tahammül yermez
Efradın sağ değil Lokman el vurmaz
Fırsant zayi olmaz semâda durmaz
Gönlüm evindedir durağ-ı Leylî


Elinde bülbülün gülzâra koymaz
Sinemde delmedik bir yara koymaz
Beni bend eylemiş bir kâra koymaz
Celâli gönlümde tuzâğ-ı Leylî