Ay ile gün dil çengine durdular 
Güneş der ki ben veririm ziyayı 
On iki kuleden tîg gösterende 
Hep garrâ eylerim kamu dünyâyı 
Ay der ki gel canım düşme inada 
Üstümüzde hâzır nazır ol Huda 
Çırâğımsın benden geldin âbâda 
Böyle benlik ile görme dâvayı 
Güneş der ki edeb erkânın tanı 
Ne güne çırak ettin sen beni 
Gel bakam şahidin isbâtın hani 
Beyhude kendine verme payeyi 
Ay der ki ol Hakk'ın fermam geldi 
Cebrail kanadıyla alnımı sildi 
Nice bin hezârân nurumdan aldı 
Bakmaz mısın yüzümdeki karaya 
Güneş der ki sende çarhın durağı 
Boynumdan kesilmez torbanın bağı 
Her bir şer işlerin sensin yatağı 
Zulmetin tûfânı alır semân 
Ay der ki neşterin suçu bendedir 
Üçlerin Beşlerin vechi bendedir 
Beş vakit namazın üçü bendedir 
Zâhidler cehr ile okur imlâyı 
Gün der ki alâmet hep sende olur 
Sofular aldanır zikrinden kalır 
Abdestli yollarım cenabet gelir 
Nice bir edersin sen bu rüsvâyı 
Ay der ki bu hüner sende var mıdır 
Adet midir töhmet midir âr mıdır 
Mevlâ'nın emridir ayıp kâr mıdır 
Kavuşturanı o Mecnün'a Leylâ'yı 
Güneş der ki ben binende atımı 
Zer dağıtıp sevindireni yetimi 
Yetmiş iki millet söyler medhimi 
Lâhorî şal kuşatıram semâyı 
Ay der ki şol şehr-i sıyâm bendedir 
On bir ay içinde sultân bendedir 
Leyl-i Kadir aziz bayram bendedir 
Hakk'a tâlib olan verir salayı 
Güneş der ki ben kılanda işaret 
Gün-be-gûn kemâle gelir nebatat 
Cümle çiçeklere verir nezâket 
Al yeşile gark eylerim sahrayı 
Ay der ki bendedir gaflet bârları 
Dünyâya taptırmam tamahkârları 
Mehenge vururam cevherdârları 
Fark ederim şem'a yanan şeydâyı 
Güneş der ki ben sahrada bir gülüm 
Gül dalında öten şakır bülbülüm 
Senin gibi hiç hilebaz değilim 
Mansıba vetirem yoksulu bayı 
Ay der ki elverir bu cevr ü cefâ 
Bende doğdu Fahr-i Alem Mustafâ 
Edeb elde iken geri dur yoksa 
Kurarım başına ceng ü kavgayı 
Güneş der ki çâr yanım yay ile oktur 
Kargı mızrak süngü sancağım çoktur 
Cihanı dolansan siperim yoktur 
Getirem başına türlü belâyı 
Ay der ki bu kadar varma ileri 
Beş yüz bin ordu yıldız askeri 
Dâmânımdan gösteririm neşteri 
Kanın bulandırır yedi deryayı 
Güneş der ki tığlarım burca düzülür 
Askerin hıradır tutmaz ezilir 
Su görünür teyemmümler bozulur 
Sana öğretirim "lâ"yı "illâ"yı 
Ay der ki imdadım yetirir Allah 
Ölünceye kadar çalarım billah 
Usta çırağına etmez eyvallah 
Sana ben vermişim rütbe payeyi 
Gün der ki "es-sulhü seyyidi'l-ahkâm" 
Ne sensiz ne bensiz olur subh ü şâm 
Sana baş eymezdim hasıl-ı kelâm 
Pek yüce kapıya kıldın şekvayı 
Ay der ki deveden büyük fil vardır 
Bizleri halkeden Ganî Settâr'dır 
Aslımız kardaştır nurumuz birdir 
İnanmazsan yoklatalım künyeyi 
Gün der ki bilmedim gel barışalım 
Ay der ki efendim helâllaşalım 
Gün der ki hâl hatır sor konuşahm 
Ay der ki edelim hamd ü senayı 
Hamdülillah sana ey Ganî Sübhân 
Ay ile gün barıştılar bî-gümân 
Dîdârın arzular Celâli üryan 
İster bu derdine senden devayı
- Ayrıntılar
- Kategori: Celali Baba Divanı
- Görüntüleme: 5313
