Page 141 - Gülden Bülbüllere Altin Silsile - Abdurrahim Reyhan Erzincani
P. 141

Gülden Bülbüllere

            Ama  “La  Mevcude  İllallah”  makamına  ulaşınca  bir  insan  ne
          oluyor? “La” bak kendisi yok oluyor. Vacibü’l- vücut olan Cenabı
          Allah’ın azameti ona görünüyor. Nereden görünüyor? Bütün eşya-
          dan görünüyor. Bütün eşya mir’at oluyor, O’nu gösteriyor. İşte “La
          Mevcude İllallah” demek o zaman insan da yok, taş da yok, hayvan
          da yok, ağaç da yok. Bunlar hepsi bir ayna olmuş Allah’ın varlığını
          gösteriyor.  Bunların  hepsinden  Allah  görünüyor.  (4.4.1989,  Ha-
          nımlar Sohbeti)
          ...
               Allah’ın sıfat nuru kimde tecelli ederse -o anda, kim olursa ol-
          sun- su da boğmaz, ateş de yakmaz, kılıç da kesmez.
            Mansur’u  asmışlar. “Ene’l-Hak”  demiş, asmışlar.  Fakat  Baye-
          zid-i Bistami Hazretlerini hiçbir kılıç kesmedi.
          Mansur “Ene’l-Hak” demiş. “Ben Allah’ım” demiş.
            Bayezid-i Bistami Hazretleri ne demiş?
          “Leyse  fi  cübbeti  sivallâh.”  “Benim  cübbemin  altında  Allah’tan
          başka kimse yoktur.” demiş.
            Mansur’u  asmışlar,  ama  Bayezid-i  Bistami  Hazretleri’ni  asa-
          mamışlar, kesememişler. Bu bir defa söylemiş. “Sen böyle konu-
          şuyorsun.” denilince:
            —Bir daha öyle konuşunca beni kesin. Katledin, katlim vacip-
          tir, demiş.
            Bir daha söylediği zaman o zamanın kesici silahlarının hepsini
          kullanmışlar.  Hiçbirisi  kesmemiş,  bırakmışlar.  Kendisine  daha
          sonra söylemişler:
            —Sen yine dedin.
            —Niye kesmediniz?
            —Efendim, hiçbir şey tesir etmedi.
            —Bir iğne getirin bana, demiş.
          İğneyi parmağına batırmış, parmağından kan çıkmış. Demiş:
            —Niye kılıç kesmedi, silah batmadı diyorsunuz. Bakın parma-
          ğımdan kan çıktı.
   136   137   138   139   140   141   142   143   144   145   146