Page 175 - Gülden Bülbüllere Aşk ve Muhabbet - Abdurrahim Reyhan Erzincani
P. 175

Gülden Bülbüllere                                                   170
                 N'eder cennetteki ebrârı leylî
          Senin  cemaline  âşık  olanlar  cennetin  varlığını,  köşkünü,  sarayını  ne
          yapacaklar, istemezler.
          Evet, öyleyse bakın efendiler Allah bu nimeti bize nasip etmiş, bizim
          arzumuz  sade  cennet  olmasın.  Tabiî  evvel  o  da  olacak.  Ama  tabiî
          Allah'ın  cemal  sıfatını  kazanacak  olursak  eğer  evvela  cenneti
          kazanacağız.  Cemal  sıfatı  cennette  tecelli  edecek  ama  cennete
          girenlerin  hepsine  tecelli  etmez.  Cennetin  makamları  var.  Cennette
          birden  başlıyor  yüze  kadar  makam  vardır.  Bu  makamlar  hep
          birbirinden  farklıdır.  Bu  da  dünyada  insanların  kazancına  bağlıdır.
          Hangi makamı kazanmışsa dünyada kazanır.
          Ama işte maşuklar öyledir. Onun için bir kelam da var ki,
                 Sofular cennette kaldı âşıklar didara erdi
          Sofu  fazla  amel  işleyen,  fazla  ibadet  yapandır.  Onlar  cenneti
          kazandılar, cennette kalırlar, diyor.
          Ama âşıklar didara vardı. Niye?
          Âşık amel işlememiş mi? İşlemiş.
          Sofu  çok  amel  işlemiş  ama  çok  ameliyle  cennete  gitmiş.  Âşık  öyle
          değil.  Âşık  amelini  yok  etmiş,  amelini  kaybetmiş,  amele  sahip
          olmamış.  Bir  acziyet  ile  bir  yokluk  ile  gidiyor  cennete  ve  cenneti
          Rabbimin  bana  ihsanıdır  diye  kabul  ediyor.  Sofu  ise  ben  kazandım,
          diyor. Bak ne kadar farklı değil mi? Sofu ise benim şu kadar amelim
          var, şu kadar ibadetim var, şu kadar cenneti kazandım diyor. Ama âşık
          öyle değil. Âşık diyor ki hayır, cenneti ben nereden kazanayım. Ben
          kim, cenneti kazanmak kim. Rabbimin bana ihsanıdır.
          Ama Rabbinin kula ihsanı neymiş?
                 Şeyhim benim sultân imiş
                 Hak'tan bize ihsân imiş
                 Cân derdine dermân imiş
                 Görün beni aşk n'eyledi
                 Âhiri dervîş eyledi
          İşte  Allah'ın  kula  ihsanı  sevdiği  kulu  tanıtmak,  sevdiği  kulu
          sevdirmektir.  Çünkü  Cenabı  Hak  buyuruyor  ki  “Beni  sevin
   170   171   172   173   174   175   176   177   178   179   180