Page 292 - Gülden Bülbüllere Tasarruf - Abdurrahim Reyhan Erzincanî
P. 292

280                                         Gülden Bülbüllere

                                 Osman İnanç
            Abdurrahim  Reyhan  Hazretleri  1994  senesinde  ihvanların
          ısrarları üzerine rahatsız olduğu birkaç hastalık nedeniyle Ankara
          Numune Hastanesi’ne yattı.
            Yaklaşık on günlük hastane yatışı süresince gerek Ankara’dan
          gerekse  Türkiye’nin  muhtelif  illerinden  hastaneye  yoğun  bir
          ziyaretçi akını oldu. İnsanlar tek tek veya gruplar hâlinde günün her
          saatinde  Efendim’i  ziyarete  geldiler.  Bu  yoğun  ziyaret hastane
          personelinin, hastaların ve refakatçilerin dikkatlerini çekiyordu.
            Bu durum Efendim Hazretleri’nin hastaneye yatırılmasında ve
          birden çok hastalığı olduğu için 3-4 farklı uzman doktorunun birlikte
          karar  vermeleri  gerektiği  tedavi  sürecinin  düzenlenmesinde  çok
          yardımı olan ve Efendim Hazretleri’yle yakından ilgilenen Numune
          Hastanesi  Biyokimya  Bölümü  Şefi Dr. Ali Bey’in de dikkatini
          çekmişti.
            Ali Bey;  inançlı,  temiz  ahlaklı,  çok  iyi  bir  insandı.  Ancak
          bildiğim  kadarıyla  herhangi  bir  yere  intisabı  yoktu.  Her  gün
          Abdurrahim Efendim’i ziyaret eder, hastalıklarıyla ilgili yapılan ve
          yapılacak olan işlemler konusunda Abdurrahim Efendim ve yanında
          refakatçı  olarak  bulunan  Avni  Efendim’e  bilgi  verir,  onlara  çok
          saygı ve hürmet gösterirdi.
            Abdurrahim  Efendim  Hazretleri’nin  tüm tetkikleri  bitti  ve
          taburcu olup İncek’e geldi. Aradan 10-12 gün kadar geçtikten sonra
          Ali  Bey  ile  konuştuğumda  yeniden  kontrol  için  kan  alınması
          gerektiğini söyledi. Ben:
              ˗  Hocam, kanı ben alayım, sabah hastaneye getireyim.
          deyince Doktor Ali Bey:
              ˗  Sabah buluşalım ve İncek’e beraber gidelim. Ben de orada
                 olayım. Kanı beraber alırız. Böylece ben de kendilerini zi-
                 yaret etmiş olurum.
          dedi. Ben de:
              ˗  Tamam hocam.
          dedim. Sabahleyin saat yedi gibi buluştuk ve birlikte İncek’e gittik.
          Abdurrahim  Efendim  Hazretleri  hatme  ve  sohbet  yapılan  üst
   287   288   289   290   291   292   293   294   295   296   297