Page 12 - Gülden Bülbüllere 5 - Abdurrahim Reyhan Erzincani

Tasavvuf Sohbetleri 5 7

Akl-ı cüz etmez ihata
Akl-ı kül sensin gönül

Ama Evliyaullah akl-ı kül’e ulaşıyor. Evliyaullah irade-yi kül’e
ulaşıyor.

Evliyaullah zahirdeki bu cesediyle ne yapabilir? Fakat Evliyaul-
lah’ta ma’nevî bir el vardır ki o el dünyanın bir başından bir başına
uzanıyor. Evliyaullah’ta öyle bir ma’nevî el var ki bir işareti ile
dağları yerinden kaldırıp atıyor.

Bunun delili nedir? Cenâb-ı Hakk işte hadis-i kudsîde buyuru-
yor ki: “O veli kulumuzun gören gözü bizim gözümüz, işiten kulağı
bizim kulağımız, konuşan dili bizim dilimiz, uzanan eli bizim eli-
3
miz. ” Bizimle görür, bizimle işitir, bizimle konuşur, bizimle uza-
nır.
Buna delil nedir? Bak Peygamber Efendimiz’in toprağı alıp at-
masıdır. Bu kadar savaş yaptı, niye her yerde toprağı alıp atmadı?
Bu toprağı hep atsaydı, ama iki defa toprak atmıştır.
Birinde Mekke’den Medine’ye hicret ederken yollar yedi yer-
den bağlanmış. Gideceği yol adam kalesi gibi bağlanmış, hiç dışa-
rıya çıkmaya imkân yoktu. Kaçar diye bütün yolları küffar bağla-
mış. Bir yerden değil, gideceği yol yedi yerden bağlıydı. Cenâb-ı
Hakk emretti ki: “Bir avuç toprak al, onlara doğru at.” toprağı
aldı, attı. Onlar ölü gibi oldular, kafaları, gözleri çiğneyerek gitti-
ler.

İkincisi, Bedir Muharebesi’nde Müslümanlar çok azlardı; silah-
ları, atları yok. Kureyş müşrikleri hep silahlı, atlı geldiler. Sadece
1000 kişi atlısı vardı, zırhlı atlıları vardı. 400 kişi kadar da piyade-
leri vardı. Fakat Müslümanların hepsi 313 tane; atları da yok, silah-
ları da yok. Muhacirler, el sopalarıyla savaşa çıktılar.
Ama savaşta müşrikleri basan ne oldu? O zaman da Peygamber
Efendimiz bir avuç toprak almış, atmış. Cenâb-ı Hakk o toprağı
çoğaltmış ve bütün rüzgâra da emretmiş, müşriklerin gözüne dol-

3 Buhari, Rikak, 38.