Page 253 - Gülden Bülbüllere 5 - Abdurrahim Reyhan Erzincani
P. 253

248                                         Gülden Bülbüllere

            Nimetimiz  büyük,  kıymetini  bilelim  de  artsın,  bilmezsek  eli-
          mizden alırlar.
            Onun için acınacak şey şudur: bakıyorsun bidayetinde muhab-
          beti var, bir aşk onu sarmış, çok güzel. İnsanlar onun aşkına gıpta
          ediyorlar. Bir zaman sonra günün birinde bakmışsın ki o aşkı sön-
          müş kalmamış. Ama bu sönme ikidir. Biri olmasın da biri olsun.
            Bir sönme var ki o aşkı içerisine sindiriyor, hazmediyor.
            Bir sönme de var ki kaybediyor. Allah: “Ben kuluma bir nimet
          veririm.”  Bizim  için  en  büyük  nimet  budur.  O  kıymetini  bilirse
          büyütürüm. Bilmezse elinden alırım, diyor.
            Şimdi bazı cezbelilerin sonu gelmiyor. Çünkü onlar ifratına gi-
          diyorlar.  Her  şeyin  ifratında  afet  oluyor.  Afet,  yani  yok  oluyor.
          Ama bunun ifratı nedir? Cezbeye çok kıymet veriyor. Çok ondan
          kendisine bir gurur duyuyor. O cezbeye çok rağbet veriyor.
            Cezbeye  düşen  kendisi  vermesin,  başkası  versin.  Cezbeden
          geçmek lazımdır. Cezbeyi sindirmek lazımdır. Cezbeli insan cez-
          beden geçemezse kalbi büyümez. Cezbeyi sindiremeyen bir insanın
          kalbi büyümüyor. Çünkü ona fazla geliyor.
            Bak şu bardağın içindeki suyun bir ağırlığı var. Ağırlığından bir
          damla fazla koysan o su taşacak. Eğer senin koyacak suyun bolsa,
          bardağını değiştir, büyüğünü al. Ona suyu daha çok koyarsın. Kü-
          çük bardağa suyu çok koyarsan taşar. Taşırırsan bunun bir sahibi
          var, razı olmuyor ki onu zayi edersin, senden alır.
            Sahibi kimdir?
                 Bil emânettir muhabbet sana Mevlâ'dan gelir
                 Doğru Mecnûn oldun ise bil ki Leylâ'dan gelir
                 “Küntü kenz”in mebdeidir arş-ı â'lâdan gelir
            Bu  muhabbet  sana  emanettir,  Allah’tan  gelir.  Doğru  Mecnun
          isen, Leyla’dan gelir.
            Burada  Mecnun’dan  mana  müridin  meşayıha  olan  sevgisidir.
          Mecnun Mürittir, Leyla’dan mana da meşayihtir.
            Mecnun;  Leyla’yı  çok  sevmiş,  Allah’a  ulaşmış.  Sen  de  Şeyh
          Efendin’i çok seversen, Allah’a ulaşmaz mısın? Mecnun; on para-
   248   249   250   251   252   253   254   255   256   257   258