Page 270 - Gülden Bülbüllere 5 - Abdurrahim Reyhan Erzincani
P. 270
Tasavvuf Sohbetleri 5 265
Varlık demek; kendini beğenmek, gurur, kibir sahibi olmaktır.
Bunların hepsi şeytanın sıfatlarıdır.
Varlığım dağını deldi açtı vuslat râhını
Gideceğimiz yolun üzerinde bir dağ vardı, o dağı deldi, yolum
açıldı, gittim. Vuslata ulaştım, gideceğim yere ulaştım.
Evliyaullah bir vasıtadır. Allah’a vasıtadır.
Her ne kadar zahir ulemâ Allah ile kul arasına vasıta girmez,
derlerse de vasıtasız da kul Allah’a gidemez.
Onlar te’vil edilecek yeri tefsir ederler. Tefsir edilecek yeri
te’vil ediyorlar. Yani yanlış yorum yapıyorlar, yanlış anlayışı in-
sanlara aktarıyorlar.
Allah ile kulun arasında vasıta olmaz. Vasıtasız da kul Allah’a
gidemez. Bu kul vasıtasız gelmedi ki vasıtasız gitsin. Düşünelim
insanların aklı var, bir de aklı idraki var.
Evet, şeriat aklen değil naklendir ama Allah’ı aklen bulanlar
çok olmuş, bulurlar da.
Düşünelim, biz geldik dünyaya ama nasıl geldik? Yani bu vü-
cudumuz gökten mi düştü? Veyahut bir böcek miyiz, topraktan mı,
delikten mi çıktık? Veyahut bir ot gibi yerden mi bittik? Bak hepi-
mizin annesi babası var. Annemiz babamız vasıta olmuş, bizi bura-
ya getirmiş.
Öyleyse insan bir vasıtayla gelmiştir, vasıtayla gider. Vasıtasız
gelmiş ise vasıtasız gider. Vasıta annemiz babamız olmuş, ne yap-
mış bize? Anne baba hakkı ne kadar ağırdır. Bize iyiliği şu olmuş:
Bizi ulvî âlemden süflî âleme indirmiş.
Ama meşayih süfli âlemden ulvî âleme çıkarıyor.
Cânım feda olsun Resûlullâh'a
Bizi kabûl etti âlî dergâha
Emr eyledi şeyhim Muhammed Şâh'a
Çıkardı zulmetten bedrâya bizi
Karanlıktan aydınlığa çıkarttı, diyor.