Page 337 - Gülden Bülbüllere 5 - Abdurrahim Reyhan Erzincani
P. 337

332                                         Gülden Bülbüllere

            Cenâb-ı Hakk Peygamber Efendimiz’in nurunu halk etti. Bütün
          mahlûkatı, kâinatı, mükevvenatı da onun nurundan halk etti. Mev-
          lid’de okunmuyor mu?
                 Hakk Teâla çün yaratdı Âdemi
                 Kıldı Âdemle müzeyyen âlemi
                 Mustafa nurunu alnında kodu
            Peygamber  Efendimiz  gelinceye  kadar  bütün  Peygamberler
          onun nurunu taşıdılar. Onların hepsinden bu nur geçti. Yalnız bu-
          rada bir sır, esrar var. Bazı asırlarda Peygamberler’in üçü beşi bir
          arada yaşamıştır. Bu nur hangisinde varmış? Hazreti Musa ondan
          sonra Harun aleyhisselam, o da Hazreti Şuayb’den asayı aldı. Haz-
          reti İbrahim, Hazreti Nuh, Salih Peygamber bunların hangisindeydi
          bu nur?
            Bazı asırlarda on tane, on beş tane Peygamber gelmiş. Çünkü
          yüz yirmi dört bin Peygamber gelmiş, geçmiştir. Bunların hangi-
          sindeydi?  Hepsini  ihata  etmiştir.  Ancak  Peygamber  Efendimiz
          dünyaya  gelince  tamamı  kendisinde  zuhur  etmiştir.  Bütün  Pey-
          gamberler’e Allah tarafından verilen, ihsanın mükâfatın hepsi Pey-
          gamber Efendimiz’e verilmiştir. Bütün Peygamberler’in mucizeleri
          Peygamber  Efendimiz’de  cem  olmuştur.  Peygamber  Efendi-
          miz’den  sonra,  Peygamber  Efendimiz’in  bu  nuru  kıyamete  kadar
          bakidir.
                 Zemîn ü asumanın nuru sensin yâ Resûlallah
            Bak zemîn ü asumanın nuru sensin,
                 Zuhuratın mukaddemdir melâik ins ü cinden hem
            Meleklerden,  insten,  cinden  mukaddemdir,  evvel  halk  edildi,
          diyor.
                 Zuhuratın mukaddemdir melâik ins ü cinden hem
                 Zemîn ü asumanın nuru sensin yâ Resûlallah
                 Cemî-i enbiyâ cümle sana hep ümmet oldular
                 Hüviyyet babının miftâhı sensin yâ Resûlallah
            Peygamber  Efendimiz’in  Peygamberler’e  şefaati  vardır.  Onu
          ifade ediyor.
   332   333   334   335   336   337   338   339   340   341   342