Page 224 - Gönlümüz Beraber Ruhumuz Beraber

218 Gönlümüz Beraber

Efendim’le Hacı Olma
Sonuçta himmetleri ile hacı olmuştuk. Bu niyetle Harem’in
dışına çıktığımız yerde Efendim’in elini öptük. Efendim:

˗ Hayırlı olsun.
dedi. Bu arada çıkışta Bilal-i Habeş Hazretleri’nin ezan okuduğu
yeri gösterdi ve Bab-ı Selam’ın anlamını anlattı. Sonra Taifli ihvan-
ları gönderdi ve biz de otele dönebilmemiz için bir Türk otobüsü
bulduk. Otobüs Ten Tur’a aitti. Efendim en öne oturdu, biz de arka
taraflara doğru sıralandık.
Efendim otobüsün kaptanı edasıyla gelenlere “Ten Tur!”
diye yol gösteriyordu. Otobüsü kendi otelimizin sapağında durdurup
indik. Saat 03.30’u geçmişti.
Ertesi gün Cuma günüydü. Sabah 10.00 gibi eve vardım.
Efendim ihvanların sorularına cevap veriyordu. Türkiye’den ve dı-
şarıdan çok sayıda ihvan eve gelip gidiyorlardı. Ancak hacılar tur-
lara bağlı olduğundan fazla duramıyorlardı.
Efendim birlikte Cuma namazı kılmaya gittik ve şemsiyele-
rin altına yakın bir yerde oturup epeyce uzun Arapça bir hutbe din-
ledik. Hutbe belki bir saate yakın sürdü. Sonra sünnetleri tamamla-
yıp eve geri döndük.
İhvanlar Efendim’le görüşüyorlardı. Mustafa Gülay Ağabey
yine o heyecanlı hâliyle:
˗ Efendim, şeytan taşlarken şeytan nefsim de taş yedi, çok
üzüldüm.
dedi. Efendim de:
˗ Ben de dün yedim.
deyince, Mustafa Ağabey:

˗ Aman Efendim, estağfurullah.
diyerek patinaj yaptı. Fakat aynı hâdise bizim de başımıza geldiği
için Efendim Hazretleri bu sözleriyle bizi rahatlatmıştı. İkindi nama-
zını kıldık.