Page 229 - Gönlümüz Beraber Ruhumuz Beraber

Ruhumuz Beraber 223

Amerika Eğitimi ve İhvanları
Hacdan üç ay sonra eğitimimle ilgili olarak yurt dışına Ame-
rika’ya gitmek zorunda kalmıştım. Bunun nasıl geliştiğini Üniver-
site Eğitimleri bölümünde anlatmıştım.
Amerika’da ihvanlardan Alpay’ı tanıyorum, ona Üniversi-
telerde bir yer bulmak için e-posta attım bir yer bulamadık. Sonra
memleketten tanıdığım ihvan Saadettin’in Amerika’da olduğunu bi-
liyorum, ona e-posta attım ve onun bulunduğu şehirdeki üniversite
ile irtibata geçtim ve kabul aldım.
Sene 1995, daha yeni evliyim, bir çocuğumuz var, ikinci ço-
cuğu bekliyoruz. Amerika’ya Hanım da benimle gelmek istiyor. Bir
yandan da nasıl gideceğiz, alacağımız aylık 1500 dolar civarında.
Orada ev tutacağız, çocuklar da yanımızda olunca burs yetmeyecek
gözüküyor. Ancak hanım da gitmeyi çok arzuluyor. Efendim’e da-
nışalım, ne buyurursa ona göre hareket ederiz dedik. Efendim de
“yalnız git” buyurdu.
O zamanlar öyle bir muhabbetli dönemimiz ki Türkiye’den
ve özellikle Efendim’den ayrılmak çok zor geliyordu. Sanki böyle
etimden parçalar ayrılıyordu. O kadar üzülüyorum, ağlıyorum, sız-
lanıyorum. Hazırlıkları yaptıktan sonra gitme zamanı geldi ama
Efendim’den nasıl ayrılacaktım, bir türlü kabullenemiyordum. Ama
çaresi yok, gidecektik.
Eylül ayı geldi çattı ve Erzincan’da Efendim’le vedalaşıp
Amerika’ya gittik. Eylül 1995 tarihinde Amerika’ya uçtuk. Sadettin
karşıladı ve birlikte ev tuttuk. Ben de sürekli muhabbet istiyorum.
Yanımda ihvan istiyorum. Her yerde ihvan arıyorum ve sonra git-
tikçe çoğaldık.

Efendim’le Telefon Görüşmeleri
Amerika’ya gelmeden önce Efendim’den telefon etme izni
almıştım “edersin” demişti. Efendim hâlâ Erzincan’daydı. Telefon
ettim, telefona Necmi Ağabey çıktı:
˗ Müsait değil dedi, yarım saat sonra ara.