Page 135 - Gülden Bülbüllere 5 - Abdurrahim Reyhan Erzincani
P. 135
130 Gülden Bülbüllere
İşte Ubeydullah Ahrar Hazretleri’ne sen üç yönden yetkilisin,
üç yönden salikleri Allah’a götürürsün, demiş. Birincisi cezbe yo-
luyla götürürsün. İkincisi nefy ü ispat fazla zikir yaptırmakla.
Üçüncüsü de şuğul-u bâtın ile de götürürsün.
Bunların en çetini de şuğul-u bâtındır. Cezbe daha kolaydır,
cezbede çok zevk var. Cezbe dışarıdan çetin görünür ama içerden
cezbe yaşayan için çok zevklidir. Zaten ondan zevkli olduğundan
dolayı geçemiyor. Geçse daha terakki edecek, çünkü cezbeden de
geçmek lazım. Cezbe bir yere kadar götürür orada takılı kalır, on-
dan da geçecek.
O noktaya kadar şuğul-u bâtın ile de gider. Nefy ü ispat çeken
de gider. Cezbeyle de gider. Aynı giderler.
Cezbe sahibi hiç zikir yapmıyor. Hiç vermezler zikri veyahut da
zikri çok cüz’i bir şey verirler. Onunla o noktaya gider.
Nefy ü ispatta yetmiş beş bin çeken gidemez de başka ona tak-
viye yaparlar. O da oraya gider.
Şuğul-u bâtın da gider ama sanki tepeye, rampaya tırmanıyor-
muş gibi oraya gider.
Şuğul-u bâtını da orada bırakıyor. Nefy ü ispat da orada bırakı-
yor. Cezbe de orada bırakıyor.
Onun için aşkın sonu yok derler. Aşkın sonu değil aşkın sınırı
yoktur. Aşkın sonu var. Aşkın sonu mahviyettir.
Ama o aşka dûçar olmayan da o mahviyete düşmez.
Mahviyete düşmeyen de varlığından kurtulamaz.
Varlığından kurtulamayan da hakiki varlığı bulamıyor.
Aşkın sonu mahviyettir.
Aşkı şöyle düşüneceğiz: Bir ateş yanar, bu ateş küçüktür. Ona
atarlar onu yakar. Yaktığı ile ateş büyür. Atarlar yakar, yaktığı ile
büyür. Bu büyüye büyüye artık insanlar ona neler atarsa hepsini
yakar. Daha onu eyleyemiyorlar. Bütün insanlar etrafta daha bir
şey bulamıyorlar ki ona atsınlar. Yakacak bir şey bulamıyorlar ki
atsınlar.
Bu ateş bu sefer neyi yakar? Kendini yakar.