Page 155 - Gülden Bülbüllere 5 - Abdurrahim Reyhan Erzincani

150 Gülden Bülbüllere

Gün be gün artıyor yürekte cûşun
Celali yâd ile görülmez işin
Bu dertli sinemin dermanı geldi
İmtihanda işin görülmesi için Şeyh Efendisi’ni tanıması, Şeyh
Efendisi’nin gelmesidir. İnsanlar esas derdini bilmiyorlar. Niyazi
Mısrî de öyle buyurmuş:
Derman arardım derdime
Derdim bana derman imiş
Bürhan arardım aslıma
Aslım bana bürhan imiş
Diyor ki ben derdime derman ararken, derdim bana derman
imiş, bunu bilmiyordum. Ben derdimi bildim de o zaman derma-
nımı da buldum.
Bizim esas derdimiz nedir? Bizim esas derdimiz Allah’tan bu
ruhlar ayrılıp gelmesidir, dert işte budur. Bunu bilen dermanını da
bulmuştur. Bunun dert olduğunu bilirse onda daha başka hiçbir dert
kalmaz.
Büyük balıklar, nasıl küçük balıkları yutuyorsa böyle esas der-
dimizi bilirsek daha bizde başka hiçbir dert kalmaz. Esas derdimizi
bilsek ne baş ağrısı, ne diş ağrısı, ne karın ağrısı, ne bir varlık yok-
luk sefa-cefa hepsi bizim için bir olur. O zaman:
Bürhan arardım aslıma
Aslım bana bürhan imiş.
Bürhan yani kurtulmak için çareler ararken, ben aslımı düşün-
düm aslım beni kurtardı, diyor.
Bizim aslımız nedir? Aslımız ruhumuzdur.

Ruhumuz nereden geldi? Niye geldi ve oraya nasıl gidecek?
Bunu düşünürsek o zaman kurtulduk. Aslımızı düşünürsek, as-
lımız bizi kurtaracak.
Evet, Allah’a şükür demek ki ilimden mana Rabbimizi bilece-
ğiz. Allah bizi onun için halk etti, ona itaat edeceğiz.