Page 200 - Gülden Bülbüllere Aşk ve Muhabbet - Abdurrahim Reyhan Erzincani

Aşk ve Mahviyet 195
—Ben Rabbimi tanıyorum, ben Rabbimi biliyorum, o bana yeter. Siz
ne giriyorsunuz araya? Rabbim ile benim arama niye giriyorsunuz?
Çıkın siz de aradan, o bana yeter.
Dikkat edin, işte bak! Kelamı kibarda,
Eğer âşık isen yara
Sakın aldanma ağyara
Düş İbrahim gibi nara
O gülşende yanar olmaz
Demek ki, İbrahim Aleyhisselam ne yaptı? Allah’a o kadar sadık, o
kadar seviyor ki bir tek oğlu, nur topu gibi oğlu ve çok güzelmiş
mübarek. Öyle bir oğlun boğazına bıçağı koydu. Bak,
Ama bıçak kesmedi başka. Sürttü sürttü bıçağı kesmedi.
Şimdi burada da Cenabı Hak “Ve emvaliküm ve evladiküm fitnetün.”
buyuruyor.
Nasıl olur yahu? Bu kadar sevdiğimiz evladımız, ciğerparemiz,
gözümüzün nuru, gözbebeği gibi titriyoruz. Bu evlat niye fitne oluyor
acaba?
O, Allah’tan fazla sevilirse fitnedir tabii.
Mal da Allah’tan fazla sevilirse fitnedir.
Allah’tan fazla sevilecek Allah’tan başka yâr yoktur insana. Çünkü
insanı kurtaracak Allah’tır.
Senin o gözbebeği gibi titrediğin oğlun seni kurtaracak mı?
Kurtarmayacak.
Senin o kadar çok sevmiş olduğun mal seni kurtaracak mı?
Kurtarmayacak.
Ama bunları sana Allah verdi, emanet bilirsen o senin için fitne
olmaz. Evladın da emanettir, bunu emanet olarak bilirsen.
Senin evladın sana emanetse ölünce niye ağlıyorsun?
Olunca niye seviniyorsun?
Verince Allah’ın verdiği bir şeye, eğer olunca sevinmezsen, alınca
kederlenmezsen tamam, bunlar fitne olmaz.