Page 140 - Salih Baba Divanı

Kalem bil infisâlidir biri kahr-ı celâlidir 60 60- İnfisâl: Ayrılmak.
Biri nûr-u cemâlidir anı bir bir kılam tıbyân 61-62
O kim kahrına mazhardır olubdur âlem-i süflâ 63
O kim nûr-u cemâlidir gören görmez ebed hüsrân 64-65
Nebîlerde bir esrâr var velîlerde bir esrâr var
Oların tenleri cândır olubdur cânları cânân
Buların rûhları cânı bu âlemden değildir bil
Olar rûh-u izâfidir odur hem nefha-i Rahmân 66-67
Bu bir devlet hümâsıdır eğer konmazsa başına 68
Velî sûrette insânsın kalırsın sîretâ hayvân 69
Bu mahlûkun kamu aslı muhabbetten yaratıldı
Muhabbet olmasa bil kim büyütmez yavrusun hayvân
Halâyık içre insânı kamudan eyledi ekrem 70-71-72
Yarattı "Ahsen-i Takvîm" kıluben mazhar-ı Rahmân 73
Hudâ'yâ izzetin hakkı bana keşf et bu esrârı
Bu denli mahrem etmişken nedir bu gaflet-i insân
Ki bildin Fâil-i Mutlak kamusu hikmet-i Hallâk 74-75
Kamuya yek nazarla bak deme bu yahşi bu yaman 76-77-78
Bizim bu aklımız cüzdür mevâşîdir maâşîdir 79
Furû-ı akl-ı evveldir sakın aldanma ey merdân 80-81
Latîf-i âlemin ara duracak yer mi gör bura 82
Kılagör derdine çâre misâfirsin geçer kervân
Seni sen kurtaramazsın ara bul kâmil insânı
Gider bu "Ahsen-i Takvîm" olursun sonra çok pişmân
Yeter bu nefse kul oldun bu berzahda düşüp kaldın 83
Yürü bir pîre kul ol kim bulasın derdine dermân
Eğer himmet erişmezse sana bir şeyh-i kâmilden
Adüvler yıktılar seddi ne yatarsın garib insân 84
Yakındır bil değil ırak basîret gözleriyle bak
Yüzünde nûr eder berrâk Pîr-i Sâmî-yi Erzincân
135
61- Nûr-u Cemâl: Allah'ın Cemal
sıfatının nuru.
62- Tıbyân: Açıklama, şerhetme.
63- Âlem-i süflâ: Süfli âlem.
64- Ebed: Ebedi, sonsuza dek.
65- Hüsrân: Zarar, ziyan, kayıp,
sapıtma ve azgınlık.
66- İzâfi: Yerine göre değişen.
67- Nefha-i Rahmân: Rahman’-
ın nefesi.
68. Devlet hümâsı: Devlet kuşu.
69- Sîret: Bir kimsenin içi, hali,
tavrı.
70- Halâyık: Yaratıklar.
71- Kamu: Hep, bütün, tama-
men.
72- Ekrem: Çok keremli.
73- "Ahsen-i Takvîm": "Biz insa-
nı en güzel şekilde yarattık"
(Tin; 4).
74- Fâil-i Mutlak: Allah.
75- Hallâk: Halk eden, sürekli
olarak yaratan, Allah.
76- Yek nazar: Bir bak.
77- Yahşi: Güzel, iyi.
78- Yaman: Kötü, çirkin.
79- Aklı cüz, mevâşî maâşî: İn-
sana verilen sınırlı, geçim
ve maddeye bağlı akıl.
80- Furû: Şube.
81- Merdân: Yiğitler, mertler.
82- Latîf-i âlem: Güzel alem.
83- Berzah: Can sıkıcı yer; ölü-
lerin, ruhların kıyamete ka-
dar kalacağı yer.
84- Adüv: Düşman