Page 15 - Gönlümüz Beraber Ruhumuz Beraber

Ruhumuz Beraber 9

Üniversite Eğitimleri ve Asistanlık Yılları
Üniversiteden ilk mezuniyet
Her karşılaşmamızda Efendim’in iki tane sorusu oluyordu:
“Okul nasıl gidiyor?”, “Annen, baban nasıl?”. Başka soru sormu-
yordu. Efendim bana okulumu sordukça geriliyor ve “Acaba niye bu
kadar okulumu soruyor” diye merak ediyordum.
Mezuniyet için son dönem ders notlarımın açıklandığı gü-
nün akşamında bir arkadaşımı yanıma alarak otobüse atlayıp İstan-
bul’a gittik. Sabahtan ziyaretimizi yaptık, gündüz de bahçede çalış-
tık. Akşama doğruydu. Efendim’e “Bana o kadar ‘Okulun nasıl gi-
diyor?’ diye soruyordun. Tamam Efendim. Okulum bitti.” demek
için fırsat kolluyordum. Müjdeyi vereceğim. Çünkü her gördüğünde
bana bunu soruyordu. Kendi kendime “Nasıl bir okulmuş bu, anla-
madım. Bittiğini arz edeyim.” dedim. Efendim’e:
˗ Efendim, himmetlerinizle okulu bitirdik. Notları öğrenince
haber vermek için yola çıkıp geldik.
dedim. O da bana:
˗ Şimdi sen hiçbir yere uğramadan, memleketine gitmeden
buraya mı geldin?
dedi. Ben:
˗ Evet
deyince şöyle hafifçe gülümsedi. Durdu, durdu ve:

˗ Daha başka bir şey yok mu?
dedi. Bunun üzerine ben:
˗ Yani bitti Efendim. Notları gördük, okul bitti.
dedim. Biraz sükût geçti ve sonra:
˗ Staj falan yok mu?
dedi. Ben de:
˗ Yok Efendim. Stajlarımızı yaptık. Yani diploma almaya hak
kazandık.
dedim. Yine bekledi ve biraz sonra tekrar: