Page 225 - Gülden Bülbüllere Tasarruf - Abdurrahim Reyhan Erzincanî

Tasarruf 213

Şu anda Tayyip Bey kaç senelik Cumhurreisi değil mi? Ama
Efendim Hazretleri’nin bunu söylediği tarih 1993’tü. Üç defa üstüne
basa basa “Cumhurreisim” buyurmuştu.
***
Dede Paşa Hazretleri’yle ailemizin akrabalığı vardır. Gidiş geliş-
lerimiz olurdu. Benim daha ilkokula başlamadığım yıllardı. Dede
Paşa Hazretleri Erzurum’da oğulluğunun evindeyken onunla bera-
ber olduk. Odada yalnızız, ikimiz varız. O zaman dört, beş yaşında
ya vardım ya yoktum, yani daha çok küçüktüm. Dede Paşa Hazret-
leri beni yanına çağırdı ve:
˗ Uzat bakalım elini.
dedi. Elimi uzattım, o da tuttu. Sonra böyle gözlerime baka baka:
˗ Bak, sen cehenneme gidersen ben seni çıkartacağım, ben ce-
henneme gidersem sen de beni çıkartacaksın, tamam mı?
buyurdu. Ben:
˗ Tamam.
dedim. Dede Paşa Hazretleri:
˗ Bak, unutma!
dedi. Ben de:

˗ Unutmam.
dedim. Hangi yıl olmuştur bu? İşte 1963-64 yıllarıydı. Sonra 1980
yılına geldik. Abdurrahim Efendim’in müthiş bir muhabbeti beni
sardı. Ama ben çok yer dolaşmış birisiyim. Birtakım meşayihlerle
de tanışmıştım. Fakat Abdurrahim Efendim, nasıl diyeyim, çok tarif
edilen bir şey değildi ve beni böyle çekiyordu. Ben de daha fazla
direnemedim ve bir gün huzuruna gittim. Yalnız ikimiz varız:
˗ Bana ders verir misin Efendim!
dedim. Efendim:

˗ Niye ders almak istiyorsun, niye o gittiğin yerleri bırakıp da
buraya geliyorsun?
buyurdu. Her yer “İlla gel, bizden ders al” diyordu, fakat o ders ver-
miyordu. Bu beni çok müthiş bir şekilde çekmişti. Başka bir şeyle