Page 246 - Gülden Bülbüllere Tasarruf - Abdurrahim Reyhan Erzincanî

234 Gülden Bülbüllere

˗ Niye beni öyle mahcup ettin, niye öyle yaptın, niye cebime
yemek doldurdun?
diye sordum. Bana:
˗ Gardaş, benim üzerime niye bu kadar geliyorsun, ben ne ya-
payım? Efendim bana işaret ediyordu. Ben sadece emri ye-
rine getirdim!
dedi. Daha sonra Efendim’in köyü olan Keleriç’ten Samsun’a gelen
bir Ağabey’e bu olayı anlatınca:
˗ Bizim köyde adettendir. Mevlitlerde, düğünlerde birisinin
cebine o farkında olmadan ekmek parçası veya başka bir şey
koyarlar. Sonra da “Doymadın mı?” diye espri yaparlar.
Efendim de bu espriyi yapmış sana.
dedi. Mübareklerin şakalarındaki nükteler bile gerçeğin bir başka
yolla anlatımı olmaktadır. Yaşadığım olayda da yemek veren ev sa-
hibinin gani gönüllü olduğu, evde herkese yetecek kadar yemek ol-
duğu, sofradaki ikramdan hiç çekinilmemesi gerektiği, hatta misafi-
rin cebine yiyecek doldurup evine götürebileceği gerçeği mizahî bir
şekilde anlatılmaktadır.