Page 115 - Gönlümüz Beraber Ruhumuz Beraber

Ruhumuz Beraber 109

Erzincan Ziyaretleri
Efendim’in Hizmeti
1993 yılının yaz aylarında (Ağustos) Erzincan’da teveccüh
yapılacaktı. Yeni Tekke’nin teveccühe hazır hâle getirilebilmesi için
inşaatının tüm eksiklikleri gece gündüz çalışılarak hızlı bir şekilde
giderildi ve yapılan teveccüh ile Tekke resmen açılmış oldu. Tevec-
cüh sonrası Efendim’in “Sel gitti kum kaldı” sözünde ifade edildiği
gibi artık sadece Erzincan’ın ihvanları Tekke’ye gelip gidiyorlardı.
Tekke ikindiden sonra oldukça kalabalık oluyordu. Çünkü
Erzincan şehir merkezinde çalışıp köyde oturanlar evlerine gitmek
üzere otobüslerine binmeden önce Tekke’ye uğruyorlardı. Böyle bir
ikindi vaktinde Efendim gelirken ilaçların hepsini temin edemedik-
lerini söyledi ve “Erzincan’da inşallah bulunabilir” dedi. Sonra ka-
labalık içerisinde yeni ihvan olduğunu tahmin ettiğim birisi:
˗ Eczanemiz var. Bizde var mı bakayım.

dedi. Efendim de “İyi, hemen bak” demedi, böyle “Siz bilirsiniz”
deyince adam kalktı, ben de peşinden kalktım ve “Ağabey, beraber
gidelim mi?” dedim. O da “Tabii, gel gidelim” dedi. Eczanesine git-
tik, ilaçları buldu. Ben de “Kaç lira?” dedim, hesabı gördüm. Sonra
birlikte Tekke’ye döndük. Adam Efendim’in huzuruna vardı, ilacı
takdim etti. Efendim:
˗ Sağ olasınız.
dedi. O anda gözü beni aradı. Bana baktı, sağ gözünü hafifçe kapattı,
başını da biraz eğip “Ödemeyi yaptın mı” manasına gelecek bir işa-
ret yaptı. Ben de benzer şekilde “evet” manasına gelecek şekilde gö-
zümü hafifçe kapatıp başımı eğdim. Sonra Efendim ilacı başının
üzerine götürerek “tamam kabul ettim” demiş oldu. Efendim’le
böyle uzaktan bakışla anlaşmamız çok hoşuma gitti.
Mübarekler hizmetleri görülürken hiç kimseye şunu getir
bunu götür buyurganlığı yapmamışlardır. Kendilerinin çarşıya pa-
zara gidip alışveriş yaptıkları, dünya metaıyla ilgilendikleri görül-
memektedir. Böyle durumlarda hizmetinde bulunanlar bir şekilde
kendiliksiz hizmetlerini görmektedirler.