Page 30 - Gönlümüz Beraber Ruhumuz Beraber
P. 30
24 Gönlümüz Beraber
Sitesindeki hatmede öğrendik. Fehmi Ağabey’e önceden duyduğum
bir muhabbet vardı. Teklik nedeniyle bundan hoşlanılmadı ve basit
nedenlerle son zamanlarda yanına uğramıyordum.
Zafer Ağabey’le aramızda onun ders almasıyla ilgili bir an-
laşma vardı. Öz Elif’e Efendim’i ziyarete giderken bu anlaşmaya
dayanarak Zafer Ağabey’i de Efendim’e götürdüm ve o gün ders
aldı. Zafer Ağabey’le üniversitede sınıf arkadaşıydık. Çok beyefendi
ve kibar birisidir. Son sınıfta iken birbirimize karşı samimiyetimiz
daha çok arttı. Benim dersli olduğumu bilen bir sınıf arkadaşımız
bana “Zafer Cebeci’de Hacı Ahmet Kayhan Efendi’ye ziyarete gidi-
yor.” deyince çok sevindim. Hemen kendisine gidip:
˗ Zafer Ağabey, hayırlı olsun. Çok sevindim. Siz nasıl ders
çekiyorsunuz? Hatmeniz var mı?
diye sorunca bana:
˗ Ne dersi? Biz sınav öncesinde, önemli karar aşamalarında
veya önemli günlerde kendisini ziyaret eder, duasını alırız.
Bu kadar!
dedi. Ben de:
˗ O zaman dersli değilmişsin!
deyince aramızda bir görüş ayrılığı çıktı. Ona:
˗ Örnek olarak bize gel. Sohbet, gazel dinle. Bir fikrin olur.
dedim. O da:
˗ Önce sen bizim Efendi’ye gel, sonra senin Efendi’ne gide-
lim bakalım!
dedi ve anlaştık.
Cebeci ihvan öğrenci evindeki arkadaşlara konuyu anlattım.
“Sen Efendi’yle irtibata geçene kadar o Efendi seni araklar.” gibi
sözler söyleyerek bana takıldılar.
Bir hafta kadar sonra Zafer Ağabey’le birlikte Mübareğin
Cebeci’deki evine gittik, içeri girdik ve elini öptük. Bizi yukarıdan
oturttu. İçeride başkaları da vardı. Bana:
˗ Hoş gelmişsin. Annen baban nasıl, derslerin nasıl?