Page 172 - Gülden Bülbüllere 5 - Abdurrahim Reyhan Erzincani
P. 172

Tasavvuf Sohbetleri 5                                   167



                           “Kalp temizlenecek ki

                            ruh o kalbe gelsin”

                                                      15.7.1994 / Konya

            Yakub-u Çerhî Hazretleri Buhara’da zahir ilmini bitirmiş, dört
          mezhepten icazet almış. İcazetini alacağı zaman bir rüya görüyor.
          Nakşibendi  Hazretleri’yle  karşılaştığında  rüyasını  hatırlıyor.  Rü-
          yamda dediler ki: “Azizlerimle ol, azizlerin ilmini öğren.” Bu mü-
          barek biz azizlerdeniz, diyor. Demek ki benim rüyada gördüğüm,
          aradığım, bulacağım aziz budur.
            Ona çok büyük muhabbeti, sevgisi o anda gelmiş. Ama çantası
          elinde ayrılıyormuş, gidiyor işte, o arada diyor ki:
            — Efendim, bizi hatırı gönlünüzden çıkarmayın. Bize dua edin.
            Ona şu cevabı veriyor:
            — Bizim gönlümüzde gayrı olmaz.
            Allah’tan başka bir şey bizim gönlümüze gelmez, diyor. Gayrı
          nedir? Yani Allah’tan başka ne varsa bunlar gayrıdır. Mübarek:
            — Bize bir teberrük bırak ki onunla seni hatırlayalım.
            O da bakmış ki bir şey bulup verememiş.
            — Fark etmez sen bizden bir hatıra al. Bu hatırayla bizi unutma,
          bizi unutmazsan biz sizinle beraberiz.
            Başındaki takkesini onun başına koymuş. Bunda daha çok mu-
          habbeti artmış.
            Ayrılmış memleketine gidiyor, çok gitmiş. Gideceği yolun yarı-
          sından çoğunu gitmiş, azı kalmış. Bir noktaya gelmiş ki daha gi-
          demiyor. Hiç gücü yok, daha ileri adım atmaya gitmeye gücü kal-
          mıyor. Attığı ayakları geri gidiyor, dönüp tekrar geliyor. Hem de
          çok büyük bir suç, nedamet, pişmanlık ile kendisine diyor ki,
   167   168   169   170   171   172   173   174   175   176   177