Page 172 - Gülden Bülbüllere 5 - Abdurrahim Reyhan Erzincani
P. 172
Tasavvuf Sohbetleri 5 167
“Kalp temizlenecek ki
ruh o kalbe gelsin”
15.7.1994 / Konya
Yakub-u Çerhî Hazretleri Buhara’da zahir ilmini bitirmiş, dört
mezhepten icazet almış. İcazetini alacağı zaman bir rüya görüyor.
Nakşibendi Hazretleri’yle karşılaştığında rüyasını hatırlıyor. Rü-
yamda dediler ki: “Azizlerimle ol, azizlerin ilmini öğren.” Bu mü-
barek biz azizlerdeniz, diyor. Demek ki benim rüyada gördüğüm,
aradığım, bulacağım aziz budur.
Ona çok büyük muhabbeti, sevgisi o anda gelmiş. Ama çantası
elinde ayrılıyormuş, gidiyor işte, o arada diyor ki:
— Efendim, bizi hatırı gönlünüzden çıkarmayın. Bize dua edin.
Ona şu cevabı veriyor:
— Bizim gönlümüzde gayrı olmaz.
Allah’tan başka bir şey bizim gönlümüze gelmez, diyor. Gayrı
nedir? Yani Allah’tan başka ne varsa bunlar gayrıdır. Mübarek:
— Bize bir teberrük bırak ki onunla seni hatırlayalım.
O da bakmış ki bir şey bulup verememiş.
— Fark etmez sen bizden bir hatıra al. Bu hatırayla bizi unutma,
bizi unutmazsan biz sizinle beraberiz.
Başındaki takkesini onun başına koymuş. Bunda daha çok mu-
habbeti artmış.
Ayrılmış memleketine gidiyor, çok gitmiş. Gideceği yolun yarı-
sından çoğunu gitmiş, azı kalmış. Bir noktaya gelmiş ki daha gi-
demiyor. Hiç gücü yok, daha ileri adım atmaya gitmeye gücü kal-
mıyor. Attığı ayakları geri gidiyor, dönüp tekrar geliyor. Hem de
çok büyük bir suç, nedamet, pişmanlık ile kendisine diyor ki,