Page 351 - Gülden Bülbüllere 5 - Abdurrahim Reyhan Erzincani
P. 351

346                                         Gülden Bülbüllere

          yok, hiç bir düşüncesi yok kendini ibadete vermiş. Aklınıza geliyor
          mu, ne yiyormuş? İnsanlar kendisini ibadete verince onların yeme-
          si de mühim bir şey değil. Cenâb-ı Hakk onların rızkını da veriyor.

            İbrahim  aleyhisselam  mübarek  misafirsiz  yemek  yemezmiş.
          Misafir  geliyorsa  yemek  yiyor,  misafir  gelmiyorsa  yemiyormuş.
          Bir gün misafir gelmemiş yememiş, ikinci gün gelmemiş yememiş,
          üçüncü gün gelmemiş yememiş. Üç gün üst üste böyle oruç tutmuş.
          Gönlüne gelmiş ki bana üç gündür misafir gelmedi, ben üç gün üst
          üste oruç tuttum. Acaba benim gibi bir tane daha var mıdır?
            O zaman Cenâb-ı Hakk: “Ya İbrahim sahile doğru git de hik-
          metlerimi gör.” diye emretmiş. Bu Altıparmak ismindeki Evliyaul-
          lah’ın Rûh’ul Beyan tefsirinde yazar. İbrahim aleyhisselam Cenâb-ı
          Hakk’ın  emri  ile  bir  hafta  on  gün  bir  ay  neyse  gitmiş,  çölde  bir
          abide rastlamış. Çölde hiç yeşil ot, canlı hayvan, su hiç bir şey yok.
          Toprak güneşten yanmış, taşlar kapkara olmuş. Abide selam veri-
          yor.  Abid  nasıl  İbrahim  aleyhisselamı  görüyorsa secdeye  kapanı-
          yor:
            — Rabbim’in ihsanına nihayetsiz şükürler olsun. Bugün benim
          orucumun iftar gününde Rabbim bana bir konuk gönderdi, diyor.
            İbrahim aleyhisselamın ameli zaten konuksuz yemek yemiyor-
          du. Üç gün konuksuz, misafirsiz yemek yememişti, orucunu açma-
          dı  bir  amel  olarak  bu  gözüne  görünmüştü.  O  abid  öyle  deyince
          İbrahim aleyhisselamın dikkatini çekiyor, soruyor:
            — Sen kaç günde oruç açıyorsun?
            —  Ben  otuz  günde  oruç  açıyorum.  Bugün  de  orucumu  açma
          günüm Rabbim seni bana misafir olarak gönderdi. Bugün otuzuncu
          günde iftarımın günüdür, diyor.
            İbrahim aleyhisselam o zaman Allah’a karşı öyle bir nedamet,
          öyle bir hacalet, öyle bir sığınma ile yalvarıyor: “Ya Rabbi ben ne
          ettim, üç gün oruç tuttum diye sanki çok amel işlediğimi sandım.
          Bu abid otuz günde bir oruç açıyormuş. Benim amelim buna karşı
          nedir ki?” diyor. Allah’a yalvarıyor, sığınıyor, çok duygulanıyor,
          çok taaccüp ediyor.
   346   347   348   349   350   351   352   353   354   355   356