Page 272 - Gülden Bülbüllere Altin Silsile - Abdurrahim Reyhan Erzincani

Altın Silsile 255

mış, neşelenmiş. Pusulayı almış ama Muhammed Beşir Efendi
Hazretlerine bir tokat vurmuş. Bir tokat vurduktan sonra zahirde
onu tenkit etmiş gibi “git” demiş.
O gitmiş ama mübareğin neşesi açılmış. İşte o zaman hatip ho-
caya demiş ki:
—Hoca insaf et, merhamet et. Muhammed Beşir Efendiyi sevi-
yorum diye sen hasetleniyordun. Sen burada beni öyle yaptın ki
ayaklarının altına alıp çiğnemekten beter ettin. Pusula nerden geli-
yor? Benim Şeyh efendimin dergâhından gelen dervişler gönder-
mişler. Onlardan geliyor. Sen bu pusulayı aldın baktın paçavra atar
gibi benim önüme attın. Beşir Efendi ne yaptı pusulayı? Bak ne
kadar tazim hürmet getirdi. Şimdi Beşir Efendiyi ben mi seviyo-
rum, O kendisi mi sevdiriyor?
Ondan sonra bu meclis dağılmış.
Mehmet Efendi isminde biri varmış. O da Piri Sami Hazretleri-
nin yanında böyle biraz serbest konuşabiliyormuş. Tenhada bul-
muş, elini öpmüş. Demiş ki:
—Efendim bir tereddüdümüz var. Bunu bize aydınlat.
—Nedir?
—Beşir Efendinin o hareketi sizin hoşunuza gittiyse Beşir
Efendiye o tokatı niye vurdunuz da tekdir ettiniz? Bundaki sır,
esrar neydi?
Buyurmuş ki:
—Onun o hareketi bizim çok hoşumuza gitti, biz de ona bir iyi-
likte bulunduk. Bizim o tokadımız, tekdirimiz ona bir iyilikti. Onun
aleyhi için değil, iyiliği içindi. Eğer biz onun hareketinin hoş oldu-
ğunu ona bildirseydik onda bir varlık olurdu, benlik gelirdi. Onun
ameli bizim çok hoşumuza gitti, ona bir varlık olmasın diye vurduk
elinden aldık.
Ama o ne yapmış?
Piri Sami Hazretlerinin pusulayı alıp da bir tokat vurup, “çık git”
demesine, demiş ki:
—Ne kadar bir noksanlık yaptım.