Page 148 - Gönlümüz Beraber Ruhumuz Beraber

142 Gönlümüz Beraber

Tepecik ve Samsun Teveccüh Hatıraları
Tepecik’te Yasaklı Teveccüh
1991 veya 1992 senesiydi ve okulun dönem başıydı. Yine ta-
lebeler olarak toplu hâlde İstanbul’a gidip Efendim’i Tepecik’te zi-
yaret etmek istedik. Ortalama 8-9 kişi sonraki hafta Cuma günü İs-
tanbul’a gitmeye karar verdik. Yalnız o zamanlar artık kalabalıkların
iyice arttığı, Efendim’in gittiği yerlere başka yerlerden gelinmeme-
siyle ilgili emirlerin verilmeye başlandığı dönemlerdi. O hafta sonu
Tepecik’te teveccüh varmış, ama bizim haberimiz yoktu. Üstelik
Efendim “İstanbul’un dışından gelmek yasak. Kesinlikle emrimi tu-
tacaksınız, gelmeyeceksiniz.” deyip Tepeciğe gidişi yasaklamış. Te-
pecik’in kapasitesi belli! Ziyaretçi çok olunca sitenin içerisindeki ve
dışarısındaki arabaların çokluğu göze batıyor.
Bu arada da Yusuf’un babası hafta içinde Tepecik’e ziyarete
gitmiş. Efendim sohbette:
˗ Bak, teveccüh yapacağız. Emre uymayıp gelenler olursa,
bunları kovacağım.
deyince Yusuf’un babası korkarak:
˗ Efendim, gençlerin teveccühten haberleri yok. Bu hafta
sonu buraya gelmek için hazırlık yapmışlardı. Söyleyelim
de gelmesinler.
demiş. O da:
˗ Yok, onlar zaten geleceklerdi.
demiş. O hafta sonu bindik otobüse, Efendim’i ziyarete gidiyoruz.
Yusuf otobüste:
˗ Arkadaşlar, size bir şey söyleyeceğim. Haberiniz olsun. Bu
Pazar Tepecik’te teveccüh yapılacak, yalnız dışarıya yasak
varmış.
dedi. Ne yapacağız şimdi? Otobüsteyiz! “Yasaksa niçin gidiyoruz,
Hazret-i Pîr’e ne diyeceğiz?” diye bizleri bir düşünce aldı. Yusuf
durdu durdu, sonra:
˗ Merak etmeyin. Babam bizi Efendim’e söylemiş, o da “On-
lar zaten gelecekti” demiş.